به همت معاونت خواهران شهر شیراز پنج شنبه 24 دی ماه مراسم ایمانی روزه برگزار گردید که در آن، سخنران از راه رسیدن به خوشبختی گفت.
به گزارش خبرنگار سرویس اصلاح‌وب، آقای جاسم دوروزی سخنران این نشست پیرامون" راه‌هایی که انسان را به قله خوشبختی می‌رساند" مباحثی به شرح زیر ارائه داد:
شکر ایزد چون که ما را جمله انسان آفرید از میان جمله انسان‌ها مسلمان آفرید
دو راهی که انسان را به قله‌های خوشبختی می‌رساند کتاب خداوند و سنت پیامبر( صل الله علیه و سلم) می‌باشد که جدایی از این دو باعث خفت و خواری انسان در زندگی می‌شود. ایمان بزرگترین نعمتی است که خداوند نصیب بندگانش فرموده و این باید باعث افتخار یک مسلمان باشد؛ بزرگترین و امیدوار کننده‌ترین آیات خطاب به پیامبر خداست از جمله این آیه که می‌فرماید:" هرگاه کسانی که به آیات ما ایمان دارند به نزد تو ای پیامبر آمدند، به آنان بگو سلام و درود بر شما باد..." و در ادامه پروردگار می‌فرماید:" پروردگار بر خود واجب کرده که رحمت را چه در دنیا و چه آخرت نیز برای بندگان خود می‌نویسد".
وی افزود هیچ چیز در دنیا باعث افتخار نیست جز ایمان انسان. چون هر چیزی که در دنیا باشد روزی نابود می‌گردد مانند مال، زیبایی، قدرت و... ولی تنها چیزی که ماندگار است فقط و فقط ایمان و دین پروردگار متعال می‌باشد پس باید زندگی خود را در جهتی سوق دهیم که رنگ خدایی بگیرد. علامه اقبال لاهوری چه زیبا می‌گوید:
قلب مسلم از محبت قاهر است مسلم ار عاشق نباشد کافر است
تابع حق دیدن و نادیدنش خوردنش نوشیدنش خوابیدنش
این صفات انسان مومن است که قلبش تابع حق هست و برای رضایت الله متعال قلبش می‌تپد، حال دلیل این افتخار و سرور درونی ما چیست؟ چون الله متعال می‌فرماید: یا ایّتُها النّفسُ المُطمَئِنَّة– ارجِعِی اِلی رَبِّکِ راضیةً مرضیّة– فادخُلِی فِی عِبادِی – وَادخُلِی جَنّتی .
وی افزود: کسی که اهل ایمان نیست نفسش مطمئن نیست و زمانی قدم‌های ما مطمئن است که نفسی مطمئن در دنیا داشته باشیم و بعد داشتن این نفس ما باید به سوی خداوند حرکت کنیم که در آن راه دیگر هیچ گمراهی و اشتباهی نیست؛ در راه خداوند اولین شرط داشتن عشق به الله است و این عشق باعث می‌شود که خداوند حیات طیبه را نصیب ما بندگان کند. کسانی‌که می‌گویند: پروردگار ما الله است و در این راه استقامت می‌کنند پس نه ترسی از زندگی و نه از آینده دارند و زندگی طیبی در دنیا دارند و اجر این استقامت، داشتن آخرتی نیکو می‌باشد. تمامی این موارد و این تلاش‌ها علاوه بر دیدار پروردگار، داشتن حضوری سرافراز و با افتخار در روز قیامت و در صحرای محشر می‌باشد پس برای رسیدن به این رتبه باید به پاخیزیم و تکانی به خود دهیم.
همچنین سخنران جلسه ادامه داد که چهار سوال در آخرت از انسان پرسیده می‌شود: پروردگار و پیامبر و کتاب و دین تو چیست؟
و چهار سوالی که در صحرای محشر پرسیده می‌شود:
- عمرت در چه راهی رفت؟
– جوانی تو چگونه سپری شد؟
- مال خود را از کجا به دست آورده‌ای؟ و آن را در چه راهی صرف کرده‌ای؟
پس باید برای رسیدن به بهترین نتایج در پاسخگویی به سؤاا‌های ذکر شده، در مسابقه شرکت کرد و شرکت کنندگان این مسابقه کسانی نیستند جز اهل ایمان که برای رسیدن به جنت پروردگار و ملاقات با پروردگار و پیامبر خود از همدیگر سبقت می‌گیرند.
نظرات